Zwaar geschapen mens
De ver uitgestrekte vinger probeert te reiken
Veni Creator Spiritus, jij uitgestrekt verlangen
Gelijk Genesis om ons bestaan te hereiken
En ook tijd waaraan einde en oordeel hangen
Liefde, lucht en licht verbonden ’t goddelijk gloren
Waarin opeens alles tast- en maakbaar leek
Geen einde waartoe aardse aanrakingen behoren
Slechts een zwoele mist waarin lust verstreek
Verleid mij niet nogmaals met ongrijpbare magie
Met uw lichte lucht en het luchtig licht
Waardoor ik geen schaduw zie
Geen verdriet, geen verlies en niets verplicht
Nu mijn evenbeeld verschijnt in aller einde
Spiegelend het zware lot dat de mens omsloot
Wat ik levenslang ongrijpbaar in u benijdde:
De drietand van lucht, licht en ongeboren dood
Heavily created human
The outstretched finger tries to reach
Veni Creator Spiritus, you vast desire
Like Genesis to reimagine our existence
And also time to which end and judgment hang
Love, air and light are connected divinely
In which everything suddenly seemed tangible and malleable
No end to which earthly touches belong
Just a sultry mist in which lust passed
Don’t tempt me again with elusive magic
With your light sky and the airy light
So I don’t see a shadow
No grief, no loss and no obligation
Now my likeness appears in every end
Reflecting the heavy fate that encompassed man
What I envied in you for a lifetime:
The trident of air, light and unborn death